نگاهی به صفحه خاطرات...

بسم الله الرحمن الرحیم

ساعت تقریبا پنج بود که پیامک اجرا اومد اجرای سرود علی آقامه ساعت یه ربع به هفت بود که رفتیم دفتر و منتظر بودیم تا مینی بوس بیاد و حرکت کنیم داشتیم آماده می شدیم و کفش‌های اجرا رو آماده می کردیم که با بوق مینی بوس متوجه شدیم باید حرکت کنیم آقامورکیان مثل همیشه ساده وصمیمی و باتاخیر رسید .تو راه بچه ها سرود رو تمرین می کردن وبعد هم کمی مولودی خوندیم تا رسیدیم محل اجرا ساختمانی بزرگ و باغچه ای وسیع، راهی طولانی را طی کردیم تا رسیدم به نمازخانه اذان را گفته بودند، نماز را خواندیم وسط نماز جماعت یه پیرمرد باسرعت اومد گفت یاالله ان الله مع الصابرین...

بنده خدا حاجے جرات نڪرد از رڪوع بلند‌شه تاخیالش راحت شه وصل شده، همان جا چینش اجرا را چیدیم و حرکت کردیم به طرف سالن برنامه، در ابتدای ساختمان سالنی بزرگ و کاشی هایی سفید رنگ بودند با دادن پذیرایی وارد سالن شدیم،سالنی با صندلی های قرمز و شیک پذیرایی را خوردیم، قرآن را خوانده بودند مجری آقای گلرسان روی سن رفته و برنامه را شروع کردند چند بیتی شعر خواندند و اعلام کردند: از گروه کشوری عاشقان ولایت دعوت می کنیم رو سن بیان و اجرای خود را شروع کنند روی جایگاه مستقر شده بودیم که آقا طه بینا اعلام رو با صدای نازنین خوند و استرس ها شروع شد بعد هم با کمی تاخیر سرود آغاز شد صدای صوت به دلیل ضعف سیستم خیلی بلند بود اما در بعد بهتر شد بعد از تمام شدن اجرا مردم حاضر دست زدند و تشکر کردند و ما هم به ترتیب پایین آمدیم و بیرون رفتیم و سوار مینی بوس شدیم و آماده برای حرکت.

تا آسمان راهی نیست...